کد مطلب:51344 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:7

گنجینه پرسمان » متفرقه

3- آيا اين درست است الفباي علم خود نهايت خداست ؟

دوست عزيز با توجه پاسخ سؤال گذشته كه همه انسانها فطرتاً خداوند را مي شناسد انسان در وجود خود اين حقيقت را درك مي كند كه سر چشمه همه علوم خداوند است و اصل علم و منشاء آن خداست بلكه بالا تر حقيقت علم خداوند است زيرا اگر خداوند را ذاتي فرض كنيم و بعد صفتي به نام علم را فرض كرده و بگوئيم خداوند بايد
داراي اين صفت كمالي يعني علم باشد خداوند را موجودي محتاج به علم فرض كرده ايم در واقع خداوند را ذات ناقص دانسته ايم كه صفت كمالي علم را ندارد و اين نقصان به وسسيله اين صفت بر طرف مي شود در حاليكه فطرت پاك انساني خدايي را قبول دارد و مي شناسد كه داراي همه كمالات در حد تمام و اكمل باشد پس نبايد صفت علم را جداي از ذات خداوند فرض كرد . بنابراين بايد گفت خداوند عين علم است نه داراي صفت علم همانطور كه حضرت علي ( ع ) مي فرمايند :
كمال التوحيد الا خلاص له و كمال الا خلاص له نفي الصفات عنه
يعني كمال اخلاص اين است كه صفاتي جدا و زائر بر ذات خداوند براي خدا فرض نكنيم
منبع :
نهج البلاغه ، خطبه اول
علم به دو صورت است علم لدّني ، و علم اكتسابي ، علم لدني يا همان علم افاضه اي علمي است كه خداوند متعال به انسان عنايت مي كند يعني به هر كس كه بخواهد كه آن طرف نيز بايد داراي شرايط مخصوص باشد . پس اين علم گاهاً بدون كتاب و درسي پديد مي آيد . مثل بسياري از عرفاء بزرگ كه نوعاً سوادي نيز نداشته اند و يا از آن علوم و اسرار چيزي نخوانده اند ولي تمام آنها را ياد داشته اند مثل رجبعلي خياط و … علم ديگر اكتسابي است كه انسان بايد درس بخواند تلاش كند تا به آن دست پيدا كند ولي اين علم هيچگاه به پاي آ“ علم افاضه اي نخواهد رسيد .
چنانچه در جواب سؤال 2 نيز بيان شد تمام علوم از ناحيه خداوند متعال صادر مي گردد چه علم افاضهاي و چه اكتسابي ، چون امكان دارد كسي سالها نيز درس بخواند ولي فهم ودر ك مطا لب را نداشته باشد كه آن فهم و درك بايد از طرف خداوند متعال صادر شود پس تمام علوم از ناحيه خداوند متعال صادر ميشود و او خودش اشراف بر تمام علوم و معارف و حقايق دارد چون زاتش عين علم و معرفت و كمال است